Հարավային Կովկասում երկու միտում է բախվել՝ մայիսի 21-ին Երևանում հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Մի միտումը տարածաշրջանի երկրների ընտրությունն է, ինչպես նաև նրանց հարևանների շահերը հարգելը։ Մյուս միտումն այն է, որ Արևմուտքը փորձում է տարածաշրջանում տարածել իր ազդեցությունը և թույլ չտալ տարածաշրջանի երկրների՝ Հայաստանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի համախմբումը իրենց խոշոր հարևանների՝ ՌԴ-ի, Իրանի և Թուրքիայի հետ։ Արևմուտքն առաջ է քաշում «Կա՛մ մեզ հետ, կա՛մ մեր դեմ» սկզբունքը»,- նշել է նա               
 

«Մենք չենք ունենալու ազգային ավիափոխադրող»

«Մենք չենք ունենալու ազգային ավիափոխադրող»
01.07.2016 | 02:31

Այն, որ բաց երկնքի քաղաքականությունը չի նպաստում Հայաստանում հայկական ավիացիայի զարգացմանը, ապացուցում են վերջին տարիները։ Ի՞նչ կոնկրետ քայլեր են արվում այս պահին հայկական ավիացիան զարգացնելու ուղղությամբ՝ հարցրինք ավիացիայի վարչության նորանշանակ պետ ՍԵՐԳԵՅ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԻՆ, հուսալով թարմ կարծիք լսել։


-Բաց երկնքի քաղաքականությունը երբևէ չի ենթադրել, որ Հայաստանը չպետք է ունենա տեղական ավիացիա։ Մենք ուղղակի չենք ունենալու ազգային ավիափոխադրող։ Դա այն ավիափոխադրողն է, որն օգտվում է պրեֆերենցիալ ռեժիմներից։ Մենք ընդամենը ասում ենք, որ հայկական ավիափոխադրողը պետք է շուկայում գործի արտերկրի ավիափոխադրողներին հավասար պայմաններում։
-Այդ դեպքում ինչո՞ւ այս պահին ոչ ոք չի ցանկանում Հայաստանում հիմնել ավիաընկերություն։
-Որովհետև աշխարհում ավիացիան շատ թանկ բիզնես է և պահանջում է խոշոր կապիտալ ներդրումներ։
-Ռազմավարական առումով դա չի՞ հարվածում մեր ընդհանուր քաղաքականությանը, չէ՞ որ միակ բաց ճանապարհը օդայինն է։
-Մենք ունենք ուղևորահոսքի աճ և ունենք գների անկում։ Եթե սա բացասական է, ապա ի՞նչ ասեմ...
-Եթե որևէ երկրում պատերազմական իրավիճակ լինի, և անհրաժեշտություն առաջանա այդ երկրից մեր հայրենակիցներին դուրս բերելու, ինչպես մի քանի տարի առաջ Սիրիայից «Արմավիան» դուրս բերեց, ո՞ւմ է դիմելու Հայաստանը։
-Ճանապարհները շատ են։


Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆ

Հ. Գ. Գուցե մենք ունենք ուղևորահոսքի աճ և գների անկում, բայց, ինչպես ասում են, օտար ավիաընկերությունների աչքը լույս, մե՞զ ինչ։ Չմոռանանք, որ այդ գումարների մեծ մասը ոչ թե Հայաստանի պետբյուջե է գնում կամ էլ ուղղվում Հայաստանի ավիացիայի զարգացմանը, այլ համալրում է այն երկրների բյուջեն, որոնց ավիաընկերություններն աշխատում են Հայաստանում։ Ինչո՞ւ է Հայաստանը խուսափում ազգային ավիափոխադրողից, ինչպես «ժանտախտից», անհասկանալի է, քանի որ բոլոր երկրներն ամենաքիչը մեկական ազգային ավիափոխադրող ունեն։ Ի դեպ, եթե Հայաստանն իր ավիացիան ունենար, այս պահին Լարսում մնացած ժողովրդին կտեղափոխեր, ոչ թե այդ գործընթացը կիրականացներ ռուսական ընկերությունը։

Դիտվել է՝ 2308

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ